
Znak Ruchu Światło-Życie
Jesteśmy wspólnotą Ruchu Światło-Życie, zwanego potocznie Oazą. Ruch ten został założony przez ks. Franciszka Blachnickiego. Jego zadaniem jest kształtowanie Nowego Człowieka – człowieka duchowego, który czerpie Światło z Pisma Świętego i wprowadza je w swoje Życie (więcej na temat Ruchu na www.oaza.pl ).
Oaza w naszej parafii powstała w 1997 r. z inicjatywy ks. Arkadiusza Kinela. Na początku do naszej wspólnoty należało kilkanaście osób, ale z biegiem czasu było nas coraz więcej, w najbardziej „tłustych latach” do oazy należało ok. 60 osób.
Chociaż nasz skład dość często się zmienia, trwamy do dziś. Obecnie jest nas kilkanaście osób, a naszym opiekunem jest ks. Piotr Dyduch.
Spotykamy się w każdy piątek o godzinie 19, po Mszy wieczornej. Spotkania rozpoczynamy wspólną modlitwą Namiotem Spotkania, Uwielbieniem, Adoracją lub Brewiarzem. Następnie nadchodzi czas na spotkania w małych grupach, do których jesteśmy przydzieleni wg wieku i stopnia formacji. Później jest tzw. czas dla bliźniego – to okazja do rozmowy i pogłębiania relacji z osobami ze wspólnoty.
Oprócz spotkań formacyjnych organizujemy również wspólne wypady: w góry, do laserhouse, do kina, ale także na koncerty czy uwielbienia organizowane przez inne wspólnoty.
Wszystko to odbywa się w duchu nauczania naszego założyciela ks. Franciszka Blachnickiego, który ciągłą formację uważał podstawą wzrostu duchowego.

10 czerwca 2017 r. młodzieżowa grupa oazowa pojechała na wycieczkę rowerową do Chudowa. Pomimo początkowego deszczu nie poddali się i po dwóch godzinach jazdy lasem zmęczeni, ale szczęśliwi dotarli pod zamek. Po krótkim odpoczynku, w ciągu którego wyszło słońce i ciepłym posiłku ruszyli w trasę powrotną do Zabrza i po czterech godzinach od wyjazdu wrócili do domów.
Założyciel Ruchu- ks. Franciszek Blachnicki. Urodził się 24 marca 1921 roku w Rybniku na Śląsku.
W czasie wojny był więźniem obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.
W czasie pobytu na oddziale skazańców dokonało się nagłe, cudowne nawrócenie Franciszka Blachnickiego na osobową wiarę w Chrystusa, połączone z decyzją oddania życia na Jego służbę. Po zakończeniu wojny wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Uzyskawszy magisterium z teologii, 25 czerwca 1950 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Jako wikariusz pracował kolejno w kilku parafiach diecezji katowickiej. W pracy duszpasterskiej zwracał szczególną uwagę na formowanie grup elitarnych. Wypracował metodę dziecięcych rekolekcji zamkniętych (Oaza Dzieci Bożych).
W 1963 roku ks. F. Blachnicki podjął na nowo prowadzenie rekolekcji oazowych. Metodę 15-dniowych rekolekcji przeżyciowych zastosował stopniowo do różnych grup młodzieży, dorosłych i całych rodzin. Praca formacyjna zapoczątkowana w oazie rekolekcyjnej, była kontynuowana w małej grupie w parafii. Ks. F. Blachnicki opracował potrzebne do niej pomoce. W ten sposób oazy rozwinęły się w ruch, zwany dziś Ruchem Światło-Życie.
10 grudnia 1981 roku ks. F. Blachnicki wyjechał do Rzymu. Tam zastał go stan wojenny. W roku 1982 osiadł w ośrodku polskim Marianum w Carlsbergu w RFN i rozpoczął organizowanie Międzynarodowego Centrum Ewangelizacji Światło-Życie.
Zmarł nagle w Carlsbergu 27 lutego 1987 roku.
Ks. F. Blachnicki jest ojcem duchowym dla Ruchu Światło-Życie i dla związanych z ruchem wspólnot życia konsekrowanego: żeńskiej – Instytutu Niepokalanej, Matki Kościoła, i męskiej – Wspólnoty Chrystusa Sługi.
Pozostawił bogaty dorobek naukowy, popularno-naukowy i ascetyczno-formacyjny (w tym wiele homilii konferencji w zapisie magnetofonowym).
17 lutego 1994 roku został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderem Odrodzenia Polski, 5 maja 1995 roku otrzymał pośmiertnie Krzyż Oświęcimski. 9 grudnia 1995 roku rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.
Swoje liczne talenty umysłu i serca, jakiś szczególny charyzmat, jakim obdarzył Go Bóg, oddał sprawie budowy Królestwa Bożego. Budował je modlitwą, apostolstwem, cierpieniem i budował z taką determinacją, że słusznie myślimy o Nim jako o ,,gwałtowniku” tego Królestwa (por. Mt 11, 12). Jan Paweł II (źródło: www.oaza.pl )