Dzięki uprzejmości i za zgodą Parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Toszku (parafia-toszek.pl) pragniemy udostępniać serię podpowiedzi na okres wielkanocny. Szczególnie, że przyszło nam zmierzyć się z nieoczekiwanym przygotowaniem i przeżywaniem Świąt Wielkanocnych.
Nowe treści będą ukazywać się codziennie, zatem zachęcamy do cyklicznego odwiedzania i duchowego ubogacania.
Świętowanie Zmartwychwstania
Kochani, rozpoczynamy Świętowanie Zmartwychwstania, Wielkiej Nocy! Świętowanie rozpoczyna się w sobotni wieczór, najważniejszą wigilią w ciągu roku, Wigilią Paschalną.
Wigilia Paschalna. Chrześcijanie od starożytności czuwali tej nocy czytając Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, śpiewając psalmy i modląc się. Wtedy miał też miejsce chrzest dorosłych i bierzmowanie. Dzisiaj, nawiązując do tej tradycji przeczytamy wszystkie czytania przewidziane w liturgii (zwykle wybiera się cztery). Zgodnie z dekretem Księdza Biskupa nie będzie poświęcenia wody chrzcielnej, ale odnowimy wspólnie naszą przynależność do Jezusa, w nawiązaniu do naszego chrztu. Stąd zachęcamy, aby ubrać się odświętnie na czas transmisji i przygotować świece, najlepiej chrzcielne. Jeśli macie w domu paschał, lub jakąś ładną dużą świecę, można ją zapalić już na początku, jak paschał w kościele. Po homilii zapalmy świece chrzcielne, od paschału, lub jeśli go nie ma, zwyczajną zapałką. Kiedy będą padały pytania, odpowiadajmy wspólnie: „wyrzekam się” i „wierzę”.
Po zakończeniu liturgii zachęcamy, żeby pozostać przy świecy i modlić się wspólnie różańcem lub inną modlitwą, czy też uwielbiać Boga pieśniami wielkanocnymi.
Poświęcenie pokarmów. Zwykle w Wielką Sobotę przynosimy do kościoła pokarmy wielkanocne do poświęcenia. W tym roku zachęcamy was do tego, aby poświęcić pokarmy w swoich domach. W naszej drodze do nieba mamy dwa obrzędy: poświęcenie pokarmów i wieczór paschalny (lub poranek) w rodzinie. Zachęcamy do wykorzystania obu, w zależności od rodzinnej tradycji. Można np. spotkać się w sobotni wieczór, zacząć od poświęcenia pokarmów, a potem pomodlić się w oczekiwaniu na transmisję. Można też rozpocząć niedzielę od poświęcenia pokarmów i modlitwy przy stole, a potem zjeść uroczyste śniadanie.
Świąteczne rozmowy. Zachęcamy też, aby w ten dzisiejszy wieczór i jutrzejszy dzień bardziej zwracać uwagę na znaczenie symboli i tradycji: baranka, poświęconych pokarmów, paschału i poszukać informacji o ich znaczeniu. Dobrym tematem rozmów może być też chrzest. Rodzice mogą opowiedzieć dzieciom o okolicznościach ich chrztu, dlaczego takie imię, może zobaczyć stare zdjęcia… a dziadkowie o chrzcie swoich dzieci 🙂 Po południu w niedzielę zmartwychwstania zapraszamy do wspólnego śpiewania nieszporów, które będziemy transmitowali, a które uroczyście zakończą obchody Triduum Paschalnego.
Cisza Wielkiej Soboty
Kochani, przed nami Wielka Sobota, którą w tym roku możemy przeżyć tak, jak przeżywali ją przyjaciele i uczniowie Pana Jezusa.
Po zdjęciu Ciała z krzyża pogrzebali je pospiesznie, ponieważ już w piątkowy wieczór rozpoczynał się szabat. Nie wolno było przez całą sobotę wykonywać żadnej pracy, a wyjść można było tylko na tysiąc kroków. Nasza Wielka Sobota często tętni od przygotowań domowych, a kościoły pełne są ludzi, którzy przychodzą poświęcić pokarmy. W tym roku będzie inaczej. Zapraszamy do przeżywania ciszy Wielkiej Soboty, jak w czasach Jezusa i pierwszych chrześcijan.
Tego dnia Kościół nie sprawuje żadnej Mszy Świętej, ani żadnego nabożeństwa. Ta cisza upamiętnia czas przebywania Ciała Jezusa w grobie oraz jego zstąpienia do otchłani. W wyznaniu wiary zwanym „apostolskim”, które odmawiamy m.in. w różańcu, wypowiadamy słowa: zstąpił do piekieł. Wierzymy, że Jezus, kiedy umarł zszedł do otchłani, gdzie oczekiwali zbawienia wszyscy ludzie, dla których niebo pozostawało zamknięte z powodu grzechu pierworodnego. Pięknie mówi o tym „Starożytna homilia na Świętą i Wielką Sobotę”, odczytywana podczas Liturgii Godzin tego dnia.
Liturgia Godzin, to jedyna publiczna modlitwa Kościoła w Wielką Sobotę. Liturgię Godzin każdego dnia modlą się obowiązkowo wszyscy księża i zakonnicy – jest to nasza stała ofiara dla Pana i modlitwa za cały lud nam powierzony. Mogą ją jednak odmawiać wszyscy wierni. To piękna, starożytna modlitwa, złożona z psalmów, czytań biblijnych i tekstów świętych.
Bardzo gorąco was zachęcamy, żeby nie obawiać się tej ciszy Wielkiej Soboty. Zapraszamy, żeby ograniczyć tego dnia korzystanie z mediów, nie włączać telewizora, ograniczyć też do tego co konieczne zewnętrzne przygotowania świąteczne. Ksiądz Biskup zachęca, żeby w tym dniu powrócić do rozważania Męki Pana Jezusa wg św. Jana, rozdziały 18 i 19 i przeczytać wspólnie w domu. Wieczorna Liturgia Wigilii Paschalnej nie należy do Wielkiej soboty, lecz rozpoczyna już świętowanie zmartwychwstania, dlatego jest sprawowana po zmroku. Zachęcamy, aby oglądając transmisje przygotować sobie świece dla każdego i odnowić podczas Liturgii przyrzeczenia chrztu świętego.
Adoracja Krzyża w Wielki Piątek
W Wielki Piątek Kościół nie sprawuje Mszy Świętej, koncentruje się na Męce i Śmierci Jezusa, którą później przeżywa w każdej Eucharystii. Znakiem dzisiejszego dnia jest krzyż.
Wielu z nas będzie jeszcze tego dnia w pracy, bądź będzie musiało poświęcić sporą część dnia na pracę zdalną. Zachęcamy jednak wszystkich, w miarę swoich możliwości, do towarzyszenia Jezusowi w dniu Jego Męki na różne sposoby:
1. Droga Krzyżowa. Zapraszamy na nabożeństwo drogi krzyżowej (w naszym kościele transmisja o godzinie 17.30). Zachęcamy, by wziąć w nim udział poprzez śpiew, modlitwę i wykonywanie czynności liturgicznych tak, jak to tylko możliwe.
2. Znaczenie adoracji krzyża. W Wielki Piątek oddajemy cześć Jezusowi, którego śmierć była zapłatą za nasze grzechy. Nie chodzi o jakiś magiczny gest związany z przedmiotem, ale o wyznanie, że Jezus jest moim Zbawicielem. W opisie Męki, który jest czytany, zwróćmy uwagę na to, że Jezus sam wybiera czas i miejsce złożenia ofiary z siebie, wychodzi naprzeciw tych, którzy chcą go pojmać, dobrowolnie poddaje się Piłatowi. Zwycięża zło przez miłość, posłuszeństwo, przebaczenie i ofiarę ze swojego życia. Ta ofiara zgładziła moje grzechy. I dlatego oddaję dzisiaj cześć Jezusowi ukrzyżowanemu.
3. Liturgia Męki Pańskiej. Do udziału w Liturgii Męki Pańskiej zapraszamy o godz. 18.00. Ponieważ nie będzie możliwa adoracja krzyża w kościele, zachęcamy do przygotowania jej w domu. Najlepiej wcześniej mieć przygotowane miejsce, gdzie umieścimy krzyż, najlepiej wcześniej zasłonięty, podobnie jak w kościele. Po wysłuchaniu opisu Męki Pańskiej w transmisji kapłan będzie odsłaniał krzyż. W tym samym czasie, niech ktoś inny z rodziny, najlepiej ojciec weźmie krzyż i odsłania go tak, jak zwykle czyni się to w kościele. Potem, kiedy księża na transmisji oddadzą cześć Jezusowi na krzyżu, zachęcamy aby również członkowie rodziny podeszli i uczcili odsłonięty wcześniej krzyż.
4. Zachęcamy, żeby po liturgii pozostać przy tym krzyżu na wspólnej modlitwie, np. różańca czy Gorzkich Żali, a potem, aby pozostawić takie miejsce do modlitwy indywidualnej. W miarę możliwości nie włączajcie telewizora i innych mediów, niech ten wieczór pozostanie czuwaniem przy Jezusie, podobnie jak przeżywali go Jego uczniowie i przyjaciele.
Przygotowanie Triduum Paschalnego
Kochani, rozpoczynamy Święte Triduum Paschalne, trzy najważniejsze dni w liturgii Kościoła.
Triduum Paschalne rozpoczyna się wieczorem w Wielki Czwartek Mszą Świętą Wieczerzy Pańskiej, a kończy nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania. Jezus został ukrzyżowany w Święto Paschy, kiedy Izraelici obchodzili pamiątkę wyzwolenia z niewoli egipskiej. Była to zapowiedź Paschy Jezusa: jego przejścia przez śmierć do zmartwychwstania i naszej paschy: przejścia od życia w niewoli grzechu, do życia w świętości. Żydzi świętowali Paschę w swoich domach, takie też były Eucharystie pierwszych chrześcijan. Czas epidemii daje nam możliwość cofnięcia się do lat starożytnych i świętowania na wzór chrześcijan pierwszych wieków.
Zachęcamy, żeby nie rezygnować ze świątecznego wyróżnienia tych dni przez przygotowanie domu, odświętny ubiór itd., ale przede wszystkim skupić się na duchowym i rodzinnym ich przeżywaniu. Każdy z nas ma jednak inną wrażliwość i inne potrzeby duchowe, dlatego zachęcamy, żeby dziś i jutro rozmawiać o tym, jak będzie wyglądała nasza wspólna modlitwa, co zrobimy razem, a co każdy wg swojego uznania, żeby był to prawdziwy czas budowania wspólnoty rodzinnej. Na mocy przyjętych sakramentów chrztu i bierzmowania każdy z nas może prowadzić modlitwę i odczytywać Słowo Boże.
Dzisiaj podpowiadamy, co może być potrzebne w domu do przeżywania kolejnych dni Triduum.
Wielki Czwartek. Przeżywamy Ostatnią Wieczerzę Jezusa z Apostołami oraz modlitwę w Ogrodzie Oliwnym, pojmanie i uwięzienie. Zapraszamy do wspólnej modlitwy podczas transmisji Mszy Wieczerzy Pańskiej o godz. 18.00. Po Mszy Świętej zwykle był czas adoracji Pana Jezusa w kaplicy – ciemnicy symbolizującej więzienie. Proponujemy przygotować w domu miejsce na modlitwę, w którym zamiast Najświętszego Sakramentu można umieści księgę Słowa Bożego, ikonę Jezusa i świecę. Zachęcamy, żeby ten wieczór przeżyć w ciszy, nie włączając już telewizora, modląc się wspólnie np. różańcem czy inną modlitwą oraz modląc się osobiście w ciszy.
Na Wielki Piątek będzie nam potrzebny krzyż (najlepiej zasłonięty) do adoracji w domu oraz świece do postawienia przy krzyżu.
W przeżywaniu Wielkiej Soboty pomocne będą teksty liturgii godzin do wspólnej modlitwy porannej (będą zamieszczone pod filmem z transmisją), Biblia do czytania opisu Męki Pańskiej oraz świece (najlepiej chrzcielne) do odnowienia przyrzeczeń podczas Wigilii Paschalnej.
W Niedzielę Zmartwychwstania przyda się obrzęd poświęcenia pokarmów, który znajdziemy w Drodze do Nieba.
Osobiste wzrastanie w wierze
Jesteśmy przekonani, że w czasie epidemii, kiedy nie możemy uczestniczyć we wspólnej liturgii, nasza wiara nie tylko nie osłabnie, ale jeszcze może wzrastać. Wielu ludzi dzieli się tym, jak Duch Święty pociąga ich serca do modlitwy, czytania Pisma Świętego, a także do troski o samotnych, biednych i potrzebujących. Ten niezwykły Wielki Tydzień może być czasem wzrastania w wierze:
1. Dzielenie losu Jezusa. Podczas Męki Jezus przeżywał samotność. W ogrodzie oliwnym modlił się sam, a Jego najbliżsi nie potrafili czuwać z Nim jednej godziny (Mt 26,40). Spędził samotnie noc w więzieniu Kajfasza, a na krzyżu czuł się opuszczony nawet przez Ojca (Mt 27,46). I my możemy czuć się nieswojo bez liturgii, samotni z dala od najbliższych, tęskniący za Jezusem Eucharystycznym czy wysłuchaniem spowiedzi. Możemy złączyć to doświadczenie z samotnością Jezusa, w duchu towarzysząc Jemu w Jego Męce.
2. Słowo Boże i modlitwa. Św. Paweł mówi, że wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. (Rz 10,17). Spędzając czas w domu możemy go wykorzystać na czytanie Słowa Bożego. Możemy podążać za codzienną liturgią, czytając fragmenty przeznaczone na dany dzień. Dobrze jest znaleźć wtedy czas i miejsce, gdzie będzie można się wyciszyć i spokojnie przeczytać teksty oraz przez chwilę wyobrazić sobie te sceny. Może to być dobry wstęp do dłuższej modlitwy osobistej, nawiązującej do przeczytanych tekstów lub po prostu rozmowy z Bogiem o swoim życiu i o tym, co przeżywam. Gdy się w moim sercu mnożą niepokoje, Twoje pociechy mnie orzeźwiają (Ps 94, 19)
3. Karmienie się zdrową nauką. Internet pełen jest obecnie różnych religijnych treści, często opartych na prywatnych objawieniach o wątpliwej autentyczności. Biskupi polscy wydali dokument jednoznacznie potępiający publikowanie takich treści oraz przypominający o tym, że: w obecnym czasie pandemii, naznaczonym ludzką skłonnością do rozpaczy, Kościół na nowo odkrywa swoją misję, którą jest głoszenie Chrystusa jako źródła nadziei, pociechy i umocnienia.
/Całość dokumentu dostępna tutaj/
Zachęcamy więc do korzystania z naszych transmisji oraz polecamy cykl „Zmierzamy ku Wielkanocy” ks. Artura Sepioło, w który możemy spotkać naszego Biskupa Andrzeja; rekolekcje dla młodzieży przygotowane przez Diecezjalne Duszpasterstwo Młodzieży; a także cykl Niecodzienne Słowo dostępny na kanale Młodzi na Progu.
https://nieizolowani.cubeproject.pl/
Niezwykły Wielki Tydzień
Niedzielą Palmową rozpoczęliśmy niezwykły Wielki Tydzień, który będziemy przeżywali uczestnicząc w liturgii online i modląc się w naszych domach. U wielu z was może to budzić smutek, niezrozumienie, a nawet złość, i mamy prawo do tych uczuć. My jednak, wasi duszpasterze, widzimy w tym czasie szansę na wykorzystanie łaski Bożej, obecności Boga, który cały czas jest większy od wszystkich wydarzeń na świecie.
1. Spojrzenie wiary
Będziemy przeżywali Mękę Pana Jezusa. kiedy patrzymy ludzkimi oczami wydaje się, że wszystko się kończy, że Jezus przegrywa, że jesteśmy świadkami klęski. A tymczasem Bóg Ojciec nigdy nie stracił panowania nad sytuacją, a Jezus dobrowolnie przyjął śmierć. Największego wroga ludzkości użył jej jako narzędzia zbawienia. To daje nam pewność, że Bóg jest z nami i że również sytuacja kiedy nie możemy pójść na liturgię jest pełna Jego łaski i wykorzystana przez Niego dla naszego nawrócenia. Pozwólmy się prowadzić Bogu!
2. Czas wzrastania w wierze
Jesteśmy przekonani, że może to być czas w którym wiara nie tylko nie osłabnie, ale także będzie wzrastała. Proponujemy w tym czasie w domu trzy sposoby przeżywania:
- modlitwę osobistą
- udział w transmisjach online z kościoła
- modlitwę rodzinną
O każdym z tych sposobów będziemy pisali w kolejnych dniach podpowiadając, jak przeżyć w domu adorację Krzyża, jak błogosławić pokarmy wielkanocne, czy jakie jest znaczenie Wielkiej Soboty.
3. Dzielenie się
Zamiast smucić się z powodu tego, że nie możemy pójść do kościoła, zachęcamy do tego, żeby rozmawiać wspólnie o tym, co dzieje się w kościele w danym dniu oraz odkrywać znaczenie tych obrzędów. Zachęca nas do tego Bóg już w Starym Testamencie: Gdy syn twój zapyta cię kiedyś: «Jakie jest znaczenie tych świadectw, praw i nakazów, które wam zlecił Pan, Bóg nasz?», odpowiesz swojemu synowi…
Życzymy wam dobrych spotkań i rozmów rodzinnych, wzajemnej miłości i cierpliwości. Dziękujemy, że jesteście z nami!
Komunia duchowa
Słowo „komunia” oznacza zjednoczenie, wspólnotę. Tak naprawdę każdej Eucharystii powinno towarzyszyć to pragnienie jedności z Jezusem, tzn. żeby myśleć tak samo jak Jezus i tak samo na co dzień postępować, żeby naśladować Jezusa w jego pokorze, posłuszeństwie Bogu, miłości do ludzi, życiu wspólnotowym, czyli po prostu stawać się do niego podobnym. Wtedy skuteczne jest w naszym życiu przyjmowanie Ciała Pańskiego. Kiedy nie możemy przystąpić do stołu Eucharystii, możemy przyjmować Jezusa do swojego serca w komunii duchowej.
Papież Benedykt XVI napisał :
Nawet wtedy, kiedy nie jest możliwe przystąpienie do sakramentalnej Komunii, uczestnictwo we mszy św. pozostaje konieczne, ważne, znaczące i owocne. W tej sytuacji dobrze jest żywić pragnienie pełnego zjednoczenia z Chrystusem, za pomocą, na przykład, praktyki komunii duchowej, przypomnianej przez Jana Pawła II i polecanej przez świętych mistrzów życia duchowego.
To pragnienie możemy wyrazić modlitwą, której słowa podpowiada Papież Franciszek:
Kładę się u Twych stóp, o mój Jezu, i ofiarowuję Ci moje skruszone serce,
uniżone w swojej nicości i Twojej świętej obecności.
Adoruję Cię w sakramencie Twej miłości, niewysłowionej Eucharystii.
Pragnę przyjąć Ciebie w tym ubogim przybytku, jaki oferuje Ci mój umysł.
Czekając na radość z sakramentalnej komunii, pragnę przyjąć Cię w duchu.
Przyjdź do mnie, O mój Jezu, kiedy ja, ze swojej strony, przychodzę do Ciebie!
Niech Twoja miłość ogarnie moje całe jestestwo w życiu i śmierci.
Wierzę w Ciebie, Tobie ufam, Ciebie miłuję.
Zapraszamy do codziennego uczestnictwa w Eucharystii za pomocą internetu i przyjmowania Jezusa do swojego serca w duchowej komunii.
Uczestnictwo w Eucharystii przez media
Bardzo się cieszymy, że tak wielu z was uczestniczy w Eucharystii transmitowanej z naszego kościoła w niedzielę, jak i w tygodniu. Zapraszamy serdecznie do tej wspólnej modlitwy, ale też do budowania w ten sposób wspólnoty parafialnej i umacniania siebie nawzajem w trudnym czasie epidemii. Dziś kilka słów o przeżywaniu takiej Mszy online.
1. Przygotowanie:
a. Zachęcamy, żeby wcześniej zapoznać się z tekstami liturgii Słowa danego dnia. Są one łatwe do znalezienia w internecie, a także w aplikacjach na smartfony. Można rozważyć je w osobistej modlitwie, albo przeczytać wspólnie z najbliższymi.
b. Również zapraszamy, żeby przemyśleć miejsce, w jakim się uczestniczy w Eucharystii tak, żeby jak najmniej rzeczy nas rozpraszało, ale też żeby nie przeszkadzać tym domownikom, którzy w niej nie będą uczestniczyć. Można spróbować wyobrazić sobie, że idziemy do kościoła. Ubrać się inaczej, wziąć Drogę do nieba, odłożyć daleko telefony lub wyłączyć je na ten czas, odłożyć domowe zajęcia, starać się nic innego nie robić w tym czasie.
2. Uczestnictwo:
a. Jeśli to możliwe w domu, zachęcamy do czynnego uczestnictwa: śpiewania, odpowiadania oraz przyjmowania postaw właściwych dla danego momentu liturgii. To także jest sposób na uczczenie Pana Boga, który przecież jest wszędzie i cieszy się, kiedy jego dzieci jednoczą się w ten sposób. Będzie to też bardzo zbliżające nas, kiedy przełamiemy wstyd przed brzmieniem naszego głosu w modlitwie.
b. Bardzo prosimy jednak, aby wzajemna miłość między wami, szacunek i akceptacja dyktowały wszystkie wasze posunięcia w tym względzie. Warto rozmawiać o tym, w jaki sposób chcecie to przeżywać i wspólnie uzgodnić rozwiązanie, które uszanuje potrzeby każdego. Wzajemna miłość i dążenie do zgody najlepiej świadczą o Panu Jezusie, w którego wierzymy!
Pokuta i pojednanie w domu
Jesteśmy z wami w czasie, kiedy nie możemy spotykać się w kościele. Mówiliśmy już o tym, że nie zgrzeszy ten, kto nie pójdzie do spowiedzi przed Świętami, nie obrazi Pana Boga, jeśli w czasie epidemii nie wejdzie do konfesjonału.
Przypomnieliśmy o tym, że prawdziwa świętość cechuje się posłuszeństwem i pokorą, a tutaj mamy dekrety Biskupa Gliwickiego, których przestrzeganie jest wyrazem zaufania do Pana Boga i Kościoła. Wczoraj przypomnieliśmy, ile rozmaitych form pokuty i nawrócenia możemy przeżyć w swoim domu. Dzisiaj o tym, jak przyjąć Boże przebaczenie.
Wczoraj już pisaliśmy, że punktem wyjścia jest pragnienie zmiany swojego życia. Znakomitym przykładem jest postawa syna z przypowieści Jezusa: Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. (Łk 15, 17-19)
Można powiedzieć, że sakrament pokuty to taka duchowa droga w ramiona Boga Ojca, który czeka z wielką miłością na każdego z nas. Zarówno na tych, którzy rzeczywiście się pogubili, tak jak pierwszy syn z przypowieści, jak i na tych, którzy podobnie jak drugi syn twierdzą, że są przy ojcu, ale nie odczuwają radości z tego powodu, porównuję się z innymi, zazdroszczą, osądzają, nie potrafią przebaczyć.
A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. (Łk 15,20)
Taka jest odpowiedź Boga, kiedy do Niego przychodzisz. Ta droga do Ojca została przez Kościół opisana jako warunki sakramentu pokuty. Zapraszam zatem, aby przeżyć rachunek sumienia, mamy kilka wzorów w książeczce Droga do Nieba. Zachęcam, żeby znaleźć sobie chwilę ciszy, osobne miejsce jeśli to możliwe i przeżyć ten rachunek sumienia, jako spotkanie z Ojcem, jako modlitwę, kiedy najpierw proszę Ducha Świętego o światło do poznania swoich grzechów, a następnie szczerze je nazywam po imieniu i dziękuję Ojcu za to, że mnie przyjmuje. Jeśli potrzebujemy wzoru modlitwy, również znajdziemy go w książeczce. Temu rachunkowi sumienia powinna towarzyszyć decyzja, aby więcej nie popełniać tych grzechów, czyli postanowienia poprawy, najlepiej konkretnie dotyczące danej sytuacji.
Nie możemy jednak pójść do konfesjonału. Tutaj Kościół daje nam możliwość przeżycia tzw. żalu doskonałego. Żal mniej doskonały to zwykle nasze emocje związane ze wstydem, wyrzuty sumienia, czasem żal do siebie samego czy poczucie winy. To wystarcza, aby zwykła spowiedź mogła się odbyć, a nazywa się żalem mniej doskonałym, bo jest skoncentrowany na moich uczuciach, innymi słowy: rozczarowałem siebie samego.
Żal doskonały, to spotkanie z Bogiem. To żałowanie popełnionego grzechu ze względu na Boga i Jego Miłość. Innymi słowy: wiem, że jestem kochany przez Boga, mimo to odszedłem od Niego przez mój grzech a teraz wiem, że zrobiłem źle i przychodzę, bo wierzę, że On mi wszystko przebaczy. Ten żal doskonały oczywiście możemy przeżywać przy każdej spowiedzi, natomiast w tej nadzwyczajnej sytuacji zastępuje on spowiedź, jeśli zawiera pragnienie wyznania grzechów w spowiedzi przy najbliższej możliwości.
Może to być dobra okazja, żeby przyznać się szczerze do swoich słabości przed bliskimi, przeprosić, przyjąć przebaczenie. Może to być niezwykły czas działania łaski Bożej w twojej rodzinie. Na koniec polecamy krótką katechezę dotyczącą żalu, oraz propozycję nabożeństwa pokutnego w domu:
Dzisiaj chcemy być blisko was, zapraszając do przeżywania wielkopostnej pokuty.
Wczoraj pisaliśmy o tym, że ze względu na ochronę zdrowia Ksiądz Biskup poleca odłożyć spowiedź sakramentalną na czas po ustaniu epidemii. Jak w takim razie przeżyć pokutę? Dzisiaj powiemy o różnych formach pokuty w życiu codziennym, a jutro o tym, jak przeżyć w domu niektóre elementy sakramentu pokuty włącznie z przyjęciem przebaczenia grzechów!
Pokuta w codzienności:
Kochani, Jezus i Kościół mówi nam, że pokuta i nawrócenie nie jest czymś jednorazowym, ale każdy z nas, słabych ludzi potrzebuje nieustannie nawracać swoje serce.
Katechizm mówi o tym tak:
1431 Pokuta wewnętrzna jest radykalną przemianą całego życia, powrotem, nawróceniem się do Boga całym sercem, zerwaniem z grzechem, odwróceniem się od zła z odrazą do popełnionych przez nas złych czynów. Pokuta wewnętrzna zawiera równocześnie pragnienie i postanowienie zmiany życia oraz nadzieję na miłosierdzie Boże i ufność w pomoc Jego łaski.
Czyli najpierw jest zmiana myślenia o Bogu i drugim człowieku, pragnienie zmiany życia, a potem dopiero rytuał sakramentu pokuty, zakończony rozgrzeszeniem. Innymi słowy, żeby sakrament pokuty mógł być owocny, najpierw potrzebuję szczerze pragnąć zmiany swojego życia. To pragnienie jest zawsze dziełem łaski Bożej, ale jednocześnie ja tę łaskę przyjmuję moją decyzją. To jest tak, że Bóg daje jakieś poruszenie, jakąś myśl typu: a może by tak przestać (robić to czy tamto), a może by tak spędzać więcej czasu z bliskimi, a może by tak przestać nieuczciwie robić tę czy tamtą rzecz… to może być natchnienie Boże. Ode mnie zależy, co zrobię z taką myślą. Mogę się usprawiedliwiać i stłumić ją hasłami typu – taki już jestem, taki jest świat, albo porównując się z innymi – inni są gorsi, albo oskarżając innych – to przez niego (przez nią) tak się zachowuję. Mogę udawać, że wcale tego nie czuję. Mogę też pójść za tą myślą i przyznać Bogu rację, uznać, że potrzebuję zmiany życia i zacząć modlić się o łaskę przemiany. Tu zaczyna się pokuta.
Zobaczcie, że to wszystko wydarza się daleko od konfesjonału!
Dalej katechizm wymienia sposoby, w jaki może realizować się to nawrócenie serca:
1434 Pismo święte i Ojcowie Kościoła kładą nacisk szczególnie na trzy formy: post, modlitwę i jałmużnę (…) wysiłki podejmowane w celu pojednania się z bliźnim, łzy pokuty, troskę o zbawienie bliźniego wstawiennictwo świętych i praktykowanie miłości, która „zakrywa wiele grzechów” (1 P 4, 8).
1435 Nawrócenie dokonuje się w życiu codziennym przez czyny pojednania, troskę o ubogich, praktykowanie i obronę sprawiedliwości i prawa, wyznanie win braciom, upomnienie braterskie, rewizję życia, rachunek sumienia, kierownictwo duchowe, przyjmowanie cierpień, znoszenie prześladowania dla sprawiedliwości. Najpewniejszą drogą pokuty jest wzięcie każdego dnia swojego krzyża i pójście za Jezusem.
1437 Czytanie Pisma świętego, Liturgia Godzin, modlitwa „Ojcze nasz”, każdy szczery akt kultu lub pobożności ożywia w nas ducha nawrócenia i pokuty oraz przyczynia się do przebaczenia grzechów.
Mamy więc mnóstwo sposobów na to, żeby przeżywać swoje nawrócenie w domu. Przychodzi jednak taki moment, kiedy chcielibyśmy wyznać Bogu konkretne grzechy. Temu będzie poświęcony jutrzejszy odcinek!
Kochani!
Chcemy razem z wami rozpocząć bezpośrednie przygotowanie do Świąt Wielkanocnych. Święta będą, chociaż na pewno i dla was i dla nas niecodzienne, inne, być może trudne. Na pewno zastanawiacie się jak to będzie, co robić, czego nie robić – dla nas jest to ważne i chcemy was wspierać. Jesteśmy przekonani, że Bóg jest z nami cały czas, co więcej, że będzie możliwe piękne spotkanie z Nim, jeśli nie będziemy skupiali się na braku zewnętrznych oznak świętowania. Każdego dnia chcemy dać wam małą podpowiedź, jak praktycznie przeżywać świąteczne przygotowania.
Zacznijmy od pytania: co ze spowiedzią?
Wg dekretu Biskupa Gliwickiego chcemy zaprosić wszystkich do skorzystania z Sakramentu Pokuty w tradycyjnej formie po ustaniu epidemii. Do tego czasu nie będzie organizowana masowa spowiedź przedświąteczna.
Bardzo gorąco zachęcamy jednak do tego, żeby przeżyć nawrócenie, pokutę i pojednanie w domu, bez przychodzenia do konfesjonału. Jest to możliwe, i może być bardzo owocne. Ksiądz Biskup pisze w dekrecie tak:
„…ze względu na nadzwyczajne i poważne okoliczności wierni są uprawnieni do skorzystania z nadzwyczajnej drogi pojednania jaką jest wzbudzenie żalu doskonałego podjętego z miłości do Boga, który daje przebaczenie nawet grzechów śmiertelnych, jeśli zawiera w sobie: mocne postanowienie przystąpienia do sakramentu pokuty i pojednania, gdy tylko będzie to możliwe”.
W kolejnych dniach przybliżymy wam bardziej tę formę pokuty.
Prosimy o pozostanie w domach tych, którzy spowiadali się w każdy pierwszy piątek, czy pierwszą sobotę miesiąca, także tych, którzy chcieliby przyjść do spowiedzi „bo zawsze chodzili przed Świętami”. Nie popełni grzechu, ani nie obrazi Pana Boga ten, kto pozostanie w domu. Wręcz przeciwnie, będzie to akt wiary:
- zaufania, że Bóg jest miłosierny i przebacza mi, zanim przyjdę do konfesjonału
- zaufania, że Bóg działa przez Pasterzy i posłuszeństwo jest Bogu milsze niż gorliwość i pobożność (jak mówi Pismo Święte, por. 1 Sm 15,22 i świadectwa Świętych)
Obiecujemy, że gdy tylko rząd odwoła zakazy związane z epidemią, damy możliwość skorzystania z Sakramentu Pokuty wszystkim, którzy będą tego potrzebowali. Pamiętamy w modlitwie i pozdrawiamy was serdecznie!
